Τη θέση του ότι είναι ευθύνη της Πολιτείας και κάθε αρμόδιου οργάνου η Σάμος να μην ξεχαστεί μετά τον καταστροφικό σεισμό της 30 Οκτωβρίου τόνισε ο αντιπεριφερειάρχης Σάμου, Βασίλης Πανουράκης, σε άρθρο του στην πανελλαδικής κυκλοφορίας εφημερίδα “Το Παρόν της Κυριακής”.
Δείτε τι αναφέρει αναλυτικά το άρθρο του κ. Πανουράκη:
“Το ούτως ή άλλως άσχημο 2020 ολοκληρώνεται με τον χειρότερο τρόπο για το νησί μας, μετά και τον καταστροφικό σεισμό της 30ής Οκτωβρίου.
Εν μέσω πανδημίας και του δεύτερου, σφοδρότερου κύματος αλλά και με το πάγιο πρόβλημα του Προσφυγικού – Μεταναστευτικού να ταλανίζει τις ζωές των Σαμιωτών, ήρθαν οι συνέπειες του σεισμού για να δοκιμάσουν για τα καλά τις αντοχές μας και δυστυχώς να δημιουργήσουν πληγές οι οποίες θα χρειαστεί καιρός για να επουλωθούν.
Θετική η πρωτόγνωρα γρήγορη αντίδραση του κρατικού μηχανισμού και της πολιτικής προστασίας, που ακόμα και την ώρα του καταστροφικού φαινομένου έδειξαν αντανακλαστικά που βοήθησαν στο να περιοριστούν οι απώλειες στο μέτρο του δυνατού, χωρίς πάντως να αποφευχθεί το θλιβερό γεγονός του χαμού των δύο μικρών παιδιών.
Ένα γεγονός που ήρθε να επιβεβαιώσει με τον χειρότερο τρόπο αυτό που όλοι ξέραμε, το μεγάλο ζήτημα που υπάρχει πανελλαδικά με τα εγκαταλειμμένα και υπό κατάρρευση κτίρια, που η κατεδάφισή τους κολλάει στη γραφειοκρατία ή την εγκληματική –όπως αποδεικνύεται– αμέλεια κάποιων.
Είναι ευθύνη της Πολιτείας και κάθε αρμόδιου οργάνου η Σάμος να μην ξεχαστεί.
Με θλίψη, αλλά και εν μέρει με οργή, διαπιστώνω ότι το θέμα τείνει να «σβήσει» από τα ΜΜΕ από τις πρώτες κιόλας μέρες.
Κάτι ότι συνέπεσε με το lockdown, κάτι ότι αναδείχθηκαν παθογένειες ετών και το θέμα, άλλοτε εσκεμμένα, άλλοτε όχι, άρχισε να εξαφανίζεται σε τέτοιο βαθμό, που έναν μήνα μετά εντοπίζεται σε διάσπαρτες ειδήσεις.
Δεν επιζητούμε τα φώτα της δημοσιότητας για την προσωπική μας προβολή, αλλά τόσο εγώ όσο και οι δύο δήμαρχοι του νησιού διεκδικούμε τα αυτονόητα και δεν θα ησυχάσουμε μέχρι να ικανοποιηθεί και το τελευταίο αίτημα των πληγέντων από τον σεισμό.
Κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση γίνονται από την πρώτη στιγμή, όπως είναι η μερική εξαίρεση της Σάμου από το lockdown αλλά και η προσπάθεια επίσπευσης των διαδικασιών για τη χορήγηση των πρώτων επιχορηγήσεων, όμως δεν αρκούν.
Πάρα πολλά σπίτια κρίθηκαν ακατάλληλα, ενώ οι ιδιόκτητες εκείνων που άντεξαν θα ζουν με τον φόβο κάποιου ισχυρού μετασεισμού.
Το ίδιο συμβαίνει και με μεγάλο μέρος του οδικού δικτύου αλλά και των λιμανιών μας. Τεράστιο είναι το πρόβλημα με τις σχολικές μονάδες σε πολλά σημεία του νησιού αλλά και με τις εκκλησίες μας.
Όλα τα παραπάνω δείχνουν ότι οι οικονομικές ελαφρύνσεις και οι έκτακτες επιχορηγήσεις δεν αρκούν, μιας και εκτός των άλλων δεν μπορούν ούτε στο ελάχιστο να καλύψουν τις απώλειες των Σαμιωτών, είτε αυτοί είναι επαγγελματίες, είτε εργαζόμενοι, είτε απλοί πολίτες που έχασαν τις περιουσίες τους.
Για τα δημόσια κτίρια και όσα αποτελούν μέρος της εθνικής μας κληρονομιάς δεν χρειάζεται να γίνει λόγος, μιας και θεωρούμε αυτονόητο ότι θα υπάρξει σχέδιο επαναφοράς τους στην προτέρα κατάσταση.
Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να υπάρξει άμεσα ένα σχέδιο ανάταξης για το νησί μας σε όλους τους υπόλοιπους τομείς, με ειλικρινή προσπάθεια και συμμετοχή απ’ όλους τους φορείς, εντός και εκτός νησιού.
Οι σχέσεις τοπικής αυτοδιοίκησης και κεντρικής διοίκησης είναι αλήθεια ότι έχουν διασαλευτεί τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω της εξοργιστικής διαχείρισης του Μεταναστευτικού στις περισσότερες των περιπτώσεων.
Επειδή πάντως δεν θέλω να αδικήσω κανέναν και σ’ αυτόν τον τομέα γίνονται συνεχώς βήματα προς τα εμπρός και η προσπάθεια για λύση του προβλήματος είναι τουλάχιστον σοβαρή, συγκριτικά με τα προηγούμενα μιλώντας πάντα.
Το νησί όμως έχει επιβαρυνθεί σε τέτοιο βαθμό, που μόνο δραστικές λύσεις μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα.
Όλο το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό έχει φτάσει στα όριά του τα τελευταία χρόνια ελέω Μεταναστευτικού, την ίδια ώρα που στην εξίσωση για φέτος μπήκε και η λαίλαπα της πανδημίας.
Τα σώματα ασφαλείας μας είναι επί ποδός καθημερινά για να αντιμετωπίσουν τα συνεχή φαινόμενα ανομίας και να προστατεύσουν τους Σαμιώτες, που έχουν χάσει πλέον για τα καλά την ήρεμη καθημερινότητά τους, ενώ η κομβική θέση του νησιού μας θέτει τις Ένοπλες Δυνάμεις μας σε συνεχή κατάσταση συναγερμού, ελέω και της αυξανόμενης τουρκικής προκλητικότητας.
Όλα τα παραπάνω δεν αναφέρονται επειδή βρήκαμε το πάτημα να διεκδικήσουμε περαιτέρω πράγματα από αυτά που δικαιούμαστε, αλλά για να ενισχύσουν την ευθύνη όλων σας και όλων μας για να μην ξεχαστεί η Σάμος…“