“Με έκπληξη, θλίψη και οργή διαβάσαμε τις τελευταίες δηλώσεις του υφυπουργού Παιδείας (και πρώην πρύτανη του ΑΠΘ) σχετικά με την εφαρμογή του νόμου για τις διαγραφές των «αιώνιων» φοιτητών»”, σχολιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Σάμου.
Όπως σημειώνει, “πρόχειροι υπολογισμοί συγκλίνουν σε έναν αριθμό περί τις 300.000 συνανθρώπους που δεν έχουν τελειώσει τις σπουδές τους στα προβλεπόμενα όρια.
Πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, δεν το κάνουν από ευχαρίστηση (δεν υπάρχει καμιά απολύτως ευχαρίστηση στο να μην προχωρά κάποιος στις σπουδές του), αλλά απλώς γιατί είναι αναγκασμένοι να εργάζονται για να καλύπτουν τα έξοδα των σπουδών τους.
Αναρωτήθηκε κανείς από την «κοινωνία» την οποία επικαλείται ο υφυπουργός, τι θα συμβεί άραγε με αυτούς τους φοιτητές που θα χάσουν την ευκαιρία να πάρουν το πτυχίο τους από το ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο στο οποίο πέτυχαν να μπουν με εξετάσεις;
Μια ίσως προφανής απάντηση είναι ότι όσοι μπορούν να πληρώσουν θα καταλήξουν σε κάποιο από τα αμφιβόλου ποιότητας ιδιωτικά «πανεπιστήμια» που φύτρωσαν σαν μανιτάρια μετά την παράκαμψη του άρθρου 16 του Συντάγματος. Και αυτό από ανάγκη για να μην πάνε εντελώς χαμένοι οι μέχρι τώρα κόποι τους.
Και αναρωτιόμαστε δεν είναι αυτό εξυπηρέτηση και πριμοδότηση συμφερόντων των ιδιωτικών «πανεπιστημίων» σε βάρος των φοιτητών και των οικογενειών τους αλλά και του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου;
Είναι αλήθεια όμορφο να ακούς έναν πρώην πρύτανη και πανεπιστημιακό δάσκαλο να μιλά για «διαγραφές φοιτητών»;
Ένας άλλος πρώην πρύτανης πάλι (Νίκος και αυτός αλλά εντελώς άλλης πάστας άνθρωπος) ο καθηγητής Μαρκάτος του ΕΜΠ, ευτυχώς έχει μιλήσει με εντελώς άλλο τρόπο για το συγκεκριμένο θέμα και είναι αυτός που τιμώντας τον τίτλο του πανεπιστημιακού δασκάλου, μας δείχνει τον δρόμο.
Κανένα άλλωστε πανεπιστημιακό ίδρυμα δεν είναι υπέρμαχος της συγκεκριμένης διάταξης για τη διαγραφή των «αιώνιων φοιτητών».
Γιατί λοιπόν τόση σπουδή για ένα μέτρο που κανένα όφελος δεν θα έχει παρά μόνο στους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών πανεπιστημίων;
Στο κάτω κάτω της γραφής είναι δυνατόν να μιλάνε για τις διαγραφές φοιτητών (λέγοντας δήθεν ότι νοιάζονται για τις διεθνείς αξιολογήσεις) αυτοί που:
– έχουν εξαφανίσει την έννοια της χρηματοδότησης των ΑΕΙ εν μέσω πλεονασμάτων και ρεκόρ κερδοφορίας της οικονομικής ελίτ της χώρας;
– έχουν χρήματα μόνο για κάμερες (!) και τουρνικέ (λες και οι πανεπιστημιακοί χώροι είναι γήπεδα!) και για συστήματα ασφαλείας εν γένει άχρηστα, γενικεύοντας αυθαίρετα και αναγορεύοντας σπάνιες και μεμονωμένες παραβατικές συμπεριφορές, σε κανόνα ανομίας των ΑΕΙ της χώρας και των παιδιών μας;
Ειδικά για τον τόπο μας, όπου λειτουργούν τρία Τμήματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου προκύπτει αμείλικτο το ερώτημα:
Έχει σκεφτεί κανείς από την τοπική κοινωνία τον πιθανό αντίκτυπο των διαγραφών;
Το Τμήμα Μαθηματικών, ένα από τα πρώτα τμήματα του Πανεπιστημίου Αιγαίου, με σπουδαίο έργο και ιστορία, είναι ήδη σε εξαιρετικά δύσκολη θέση με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ) και την αν μη τι άλλο περίεργη άρνηση του υπουργείου Παιδείας στην πρόταση των πανεπιστημιακών δασκάλων να ενταχτεί στο 4ο επιστημονικό πεδίο και η όποια συζήτηση για «διαγραφές» προκαλεί μόνο θλίψη.
Το Καρλόβασι έχει ήδη ερημώσει, με άδειες γκαρσονιέρες, άδεια φοιτητικά διαμερίσματα, άδεια δωμάτια στην Εστία, άδεια ψυχή…
Και μια τελευταία (και λίγο άβολη) ερώτηση:
Πώς νιώθει ο Σαμιώτης σήμερα όταν ακούει ότι υπάρχει Aegean College (στην Αθήνα!) όπου μπορεί κανείς να σπουδάσει Μαθηματικά και αυτό δεν είναι το Τμήμα Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Αιγαίου;”.